Dag 8 : Als maharaja's in India
Door: Nadi & Toon
Blijf op de hoogte en volg Nadi & Toon
12 April 2009 | India, Udaipur
Al verschillende dagen zijn we paleizen van maharaja’s gaan bezoeken. Deze maharaja’s of maharana’s kon je vergelijken met de europese koningen van vroeger. Met dezelfde paleizen, luxe, weelde en uitspattingen. Ze hadden een absolute macht en een enorme rijkdom tot hun macht afgeschaft werd bij de onafhankelijkheid.
De Jain tempel van Ranakpur stond als eerste punt op het programma. De jains zijn (nee, geen hamburgers in de quick) een subgroep binnen het Hindoeïsme. Hun geloof komt grotendeels overeen maar verschilt toch op een aantal belangrijke vlakken. Ze streven een volledige soberheid van leven na dat zelfs zover kan gaan dat ze volledig naakt rondlopen (dit kan alleen in een warm land, moet je bij ons niet proberen). Ze streven ook het principe van geweldloosheid na (zoals Gandhi). Sommigen gaan zelfs zover dat ze een doek voor de mond binden om niet per ongeluk minuscule organismen in te slikken. (is Michael Jackson ook een jain?)
Tijdens onze drie uur durende rit zijn we toch enkele verkeersslachtoffers tegen gekomen. Vaak vind je kadavers van honden op de weg wat niet verwonderlijk is aangezien hun aantal en de doodsverachting die ze tonen door impulsief de straat over te steken. Langs de weg lag er ook een aangereden koe. Dit is zeer uitzonderlijk daar het beest als heilig wordt beschouwd. Blijbaar heeft deze heiligheid haar niet van de dood kunnen redden. We vroegen aan onze chauffeur waarom er in India geen katten te zien zijn. Hij vertelde ons dat Indiërs helemaal niet op katten zijn gesteld omdat deze ongeluk zouden brengen. Bijgeloof, want Jazz, onze kat, heeft ons nog geen ongeluk gebracht !
Onderweg zijn we nog pauwen tegengekomen die net als zovele andere dieren ook als heilig worden beschouwd. Ze zijn dan ook één van de symbolen van India. In vroegere tijden waren ze het symbool van de dans. Onze dierentuin werd nog wat uitgebreid met een familie aapjes die zich schuil hielden in een boom en soms vrij agressief kunnen zijn (duidelijk geen Jains). Onze chauffeur maakte ons ook attent op een hele zwerm vleermuizen die in een boom hingen als vruchten in het hoogseizoen.
Tenslotte bereikten we de Jain tempel die gebouwd is in de 15de eeuw en de grootste Jain tempel in India is. Deze tempel is zo goed beschermd omdat ze omringd wordt door bergen. Het heiligdom is volledig opgetrokken uit wit marmer dat prachtig bewerkt is. Binnenin bevinden zich 1444 zuilen waar we gretig van gebruik hebben gemaakt om verstoppertje te spelen (we kregen wel enkele rare blikken van andere toeristen).
Na het bezoek aan deze indrukwekkende tempel hadden we nog een drie uur voor de boeg (niet erachter) voor we ons hotel in Udaipur zouden bereiken. We reden door bergachtig landschap waar we op een gegeven moment weer op een wegblokkade stuitten. Blijkbaar waren ze een volledig ‘nieuwe’ snelweg aan het aanleggen. Helaas was de eindfase nog lang niet in zicht en moesten we kilometers afleggen op een weg die naam niet waardig. We werden volledig dooreen gerammeld en zijn blij dat onze tanden nog vast staan.
We reden het domein op van het hotel en moesten door twee poorten en via een lange toegangsweg bereikten we onze bestemming. De beveiliging was zeer secuur maar voor twee bollywoodsterren was dit geen enkel probleem. In de verte zag je het hotel, een voormalig paleis van de maharaja, al opduiken op een heuvel. Wat Nadi niet wist was dat het reisbureau ons hotel had gewijzigd naar een exclusief hotel met honeymoonsuite. We werden reeds opgewacht met vochtige doekjes en een welkomsdrank. We werden meegenomen naar onze kamer en toen we onder een boog doorliepen, viel er plots een regen van rozenblaadjes uit de hemel over ons neer (we zijn blij dat ze de stengels en doornen weg hebben gelaten). Toen we onze suite zagen vielen we achterover van verbazing. Alle vijf kamers waren volledig uit wit marmer opgetrokken. Het leek wel een sprookje.
Om even te bekomen besloten we te rusten aan het zwembad dat een uitzicht had op de weidse omgeving. Na deze welkome rustpauze stapten we achterdochtig onze kamer binnen want hoewel we het licht hadden uitgedaan was dit terug aan. Het bleek dat men ondertussen onze raamluiken had gesloten, ons bedje had opengevouwen en indische jute pantoffeltjes hadden klaargezet. Na het diner op het buitenterras, besloten we ons bedje op te zoeken en het lekker knus te maken. We waren al volledig ontkleed toen de deurbel ging. Verbaasd keken we elkaar aan en in badkamerjas deden we open. Aan de deur stonden twee bedienden met kaarsjes. Voor het speciale arrangement was het de bedoeling dat de hele suite gevuld was met kaarsjes. Helaas waren we vlugger dan gedacht terug. We hebben toch een heerlijke nacht doorgebracht en ons even als maharaja’s gewaand.
http://picasaweb.google.co.in/lh/sredir?uname=nadi.toon&target=ALBUM&id=5323525486021616849
Dan wensen we jullie allen nog een zalige pasen !
Van jullie maharaja en maharani (koning en koningin)
De Jain tempel van Ranakpur stond als eerste punt op het programma. De jains zijn (nee, geen hamburgers in de quick) een subgroep binnen het Hindoeïsme. Hun geloof komt grotendeels overeen maar verschilt toch op een aantal belangrijke vlakken. Ze streven een volledige soberheid van leven na dat zelfs zover kan gaan dat ze volledig naakt rondlopen (dit kan alleen in een warm land, moet je bij ons niet proberen). Ze streven ook het principe van geweldloosheid na (zoals Gandhi). Sommigen gaan zelfs zover dat ze een doek voor de mond binden om niet per ongeluk minuscule organismen in te slikken. (is Michael Jackson ook een jain?)
Tijdens onze drie uur durende rit zijn we toch enkele verkeersslachtoffers tegen gekomen. Vaak vind je kadavers van honden op de weg wat niet verwonderlijk is aangezien hun aantal en de doodsverachting die ze tonen door impulsief de straat over te steken. Langs de weg lag er ook een aangereden koe. Dit is zeer uitzonderlijk daar het beest als heilig wordt beschouwd. Blijbaar heeft deze heiligheid haar niet van de dood kunnen redden. We vroegen aan onze chauffeur waarom er in India geen katten te zien zijn. Hij vertelde ons dat Indiërs helemaal niet op katten zijn gesteld omdat deze ongeluk zouden brengen. Bijgeloof, want Jazz, onze kat, heeft ons nog geen ongeluk gebracht !
Onderweg zijn we nog pauwen tegengekomen die net als zovele andere dieren ook als heilig worden beschouwd. Ze zijn dan ook één van de symbolen van India. In vroegere tijden waren ze het symbool van de dans. Onze dierentuin werd nog wat uitgebreid met een familie aapjes die zich schuil hielden in een boom en soms vrij agressief kunnen zijn (duidelijk geen Jains). Onze chauffeur maakte ons ook attent op een hele zwerm vleermuizen die in een boom hingen als vruchten in het hoogseizoen.
Tenslotte bereikten we de Jain tempel die gebouwd is in de 15de eeuw en de grootste Jain tempel in India is. Deze tempel is zo goed beschermd omdat ze omringd wordt door bergen. Het heiligdom is volledig opgetrokken uit wit marmer dat prachtig bewerkt is. Binnenin bevinden zich 1444 zuilen waar we gretig van gebruik hebben gemaakt om verstoppertje te spelen (we kregen wel enkele rare blikken van andere toeristen).
Na het bezoek aan deze indrukwekkende tempel hadden we nog een drie uur voor de boeg (niet erachter) voor we ons hotel in Udaipur zouden bereiken. We reden door bergachtig landschap waar we op een gegeven moment weer op een wegblokkade stuitten. Blijkbaar waren ze een volledig ‘nieuwe’ snelweg aan het aanleggen. Helaas was de eindfase nog lang niet in zicht en moesten we kilometers afleggen op een weg die naam niet waardig. We werden volledig dooreen gerammeld en zijn blij dat onze tanden nog vast staan.
We reden het domein op van het hotel en moesten door twee poorten en via een lange toegangsweg bereikten we onze bestemming. De beveiliging was zeer secuur maar voor twee bollywoodsterren was dit geen enkel probleem. In de verte zag je het hotel, een voormalig paleis van de maharaja, al opduiken op een heuvel. Wat Nadi niet wist was dat het reisbureau ons hotel had gewijzigd naar een exclusief hotel met honeymoonsuite. We werden reeds opgewacht met vochtige doekjes en een welkomsdrank. We werden meegenomen naar onze kamer en toen we onder een boog doorliepen, viel er plots een regen van rozenblaadjes uit de hemel over ons neer (we zijn blij dat ze de stengels en doornen weg hebben gelaten). Toen we onze suite zagen vielen we achterover van verbazing. Alle vijf kamers waren volledig uit wit marmer opgetrokken. Het leek wel een sprookje.
Om even te bekomen besloten we te rusten aan het zwembad dat een uitzicht had op de weidse omgeving. Na deze welkome rustpauze stapten we achterdochtig onze kamer binnen want hoewel we het licht hadden uitgedaan was dit terug aan. Het bleek dat men ondertussen onze raamluiken had gesloten, ons bedje had opengevouwen en indische jute pantoffeltjes hadden klaargezet. Na het diner op het buitenterras, besloten we ons bedje op te zoeken en het lekker knus te maken. We waren al volledig ontkleed toen de deurbel ging. Verbaasd keken we elkaar aan en in badkamerjas deden we open. Aan de deur stonden twee bedienden met kaarsjes. Voor het speciale arrangement was het de bedoeling dat de hele suite gevuld was met kaarsjes. Helaas waren we vlugger dan gedacht terug. We hebben toch een heerlijke nacht doorgebracht en ons even als maharaja’s gewaand.
http://picasaweb.google.co.in/lh/sredir?uname=nadi.toon&target=ALBUM&id=5323525486021616849
Dan wensen we jullie allen nog een zalige pasen !
Van jullie maharaja en maharani (koning en koningin)
-
11 April 2009 - 20:20
Ann:
heb precies op dag 7 geantwoord en het zijn er al 8. je vind het wel...kusjes tot in india -
11 April 2009 - 20:41
Martine:
Helakes hier ben ik nog eens
ik lees elke dag je verhaal
en jullie maken het heel goedverneem ik
Ben ook druk bezig daarom niet veel mailtjes van mij
maar we wensen je ook een fijne pasen en nog een fijne tijd
vele knuffels en xxx -
11 April 2009 - 23:32
Liliane En Cois:
Zeg,jullie worden daar nogal verwend om jaloers op te zijn.Wil je nog wel terug komen?wij hebben het druk(paashaas gaan bestellen)Milan komt zondag en Ella & Daan maandag.Het is al laat en ga nu slapen,voor jullie is het bijna morgend.Nog een fijn paasweekend.En zus vergeet de klokken niet te luiden(weet je nog dat kan jij goed)ha ha!! xxx -
12 April 2009 - 16:41
Nadine + Benny:
Hallo Koninklijke Smurfjes,
Zo te zien hebben jullie het daar prima naar jullie zin, het geluk straalt van jullie gezicht af! Maar dat kan ook moeilijk anders zoals jullie daar in de watjes gelegd worden :)
T'is alleen te hopen dat ze jullie niet meer komen storen als jullie je ontkleed hebben en het samen knusjes aan't maken zijn :p
Dat 'happy birthday' liedje was heel mooi om te zien, maar volgende maand mag je het nog eens overdoen voor je Dieneke.
Spijtig dat de Indiërs denken dat katten ongeluk brengen :( Dat is toch wel een gemis voor hen!! Onze poezen hebben ons in elk geval nog geen seconde ongeluk gebracht.
Nog een 'knusse' nacht en morgen weer een heel mooie dag!
xxx
-
12 April 2009 - 17:37
Nicole:
Dat zal daar het nachtje wel geweest zijn,met al die kaarsjes en verwend gelijk echte mharaja's
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
