Dag 7 : Namaste
Door: Nadi & Toon
Blijf op de hoogte en volg Nadi & Toon
11 April 2009 | India, Jodhpur
Namaste betekent goeiendag in het Hindi. We wensen jullie dan ook weer een hele goeiendag. Onze wekker liep af om kwart na zeven. Ondanks dit vroege uur (dan ben je op vakantie), was het zalig om te ontwaken met een stralende zon en een heldere, blauwe hemel. Het beloofde een zeer warme dag te worden. Vandaag stond de vijf uur durende rit naar Jodhpur op het programma. Onze chauffeur stond al vertrekkensklaar. Op naar de volgende bestemming dus.
We vertelden in ons vorig verslag dat we naar de juwelierszaak waren geweest om eventueel trouwringen te kopen. We lazen dat jullie nieuwsgierig waren naar de afloop van onze mogelijke aankoop...en we gaan nog niks verklappen !
Onze autorit voerde ons via een autosnelweg. Deze snelweg zag er naar indische normen vrij modern uit met twee maal drie rijvakken. Helaas is ze niet exclusief voor gemotoriseerde vooertuigen. Voetgangers, fietsers, karren getrokken door een hele dierentuin, enz maakten eveneens gebruik van deze route 80. Nadi vroeg waarom ze geen route 69 hebben en ik antwoordde dat je daar dan gegarandeerd over kop gaat. Ook de rijrichting is niet voor iedereen duidelijk blijkbaar want onderweg zagen we een jeep die frontaal op een bus was ingereden. Dit spookrijden komt geregeld voor en het is dus een kwestie van alert te zijn. Het inhalen gebeurt eveneens te pas en te onpas, het gebeurde meermaals dat we een voertuig recht op ons zagen afstevenen. Ik probeer nu met mijn voeten te eten daar mijn handen niet meer bruikbaar zijn. Ook richtingaanwijzers zijn een overbodige accessoire. Als het een optie zou zijn bij de aanschaf zouden veel indiërs ze achterwege laten. Toeteren, flikkeren of een uitgestoken hand voldoet ruimschoots.
Op een gegeven moment waren we verwonderd dat we een zebrapad zagen. Het kwam echter maar tot de helft van de weg. Enkele meters verder vond je de andere helft. Wegmarkeringen blijven een raadsel.
Even later moesten we stoppen voor een passerende trein. We maakten van de gelegenheid gebruik om even de benen te strekken en een paar plaatjes te schieten.Prompt werden we omsingeld door truckchauffeurs die ons aanspraken in Hindi. Maar we moesten hun helaas teleur stellen daar onze kennis van deze taal zich tot een paar woordjes beperkte. Onmiddelijk kwamen er ook kinderen kijken en een ondernemend gastje kwam dadelijk aandraven met kommetjes vers fruit en salade. Het zag er heerlijk verfrissend uit maar uit schrik voor een ‘delhi belly’ hebben we zijn aanbod moeten afslaan. Als compensatie hebben we dan maar een foto gemaakt wat hun eveneens plezier deed.
Het voorbijglijdende landschap varieerde enorm. Het ging van droge rotsachtige vlaktes over halfhoog gebergte tot woestijnachtig gebied. In dit woestijngebied konden we nog een dier aan onze dierentuin toevoegen : het hert.
Terwijl de prachtige landschappen aan ons voorbij gleden, oefenden we alvast enkele Hindi woordjes met onze chauffeur. Hij beloofde ons de volgende morgen een examen te geven, dat gaat een slapeloze nacht worden.
Eindelijk kwamen we aan rond een uur of vijf aan bij de stad Jodhpur. Deze wordt ook wel de blauwe stad genoemd en toen we de stad van bovenaf zagen begrepen we waarom. Een groot deel van de huizen in deze stad die drie miljoen zielen telt, is blauw geschilderd. Dit was een leuk plaatje en gaf de stad een midden-oosters tintje. We waanden ons al direct in de sprookjes van duizend en één nachten. Spijtig genoeg beperkt ons sprookje in India zich tot 21 nachten.
Op het programma stond het Mehrangarh Fort gesticht door maharaja Rao Jodha (niet die van Star Wars). Ter plekke stond de gids ons al op te wachten want we hadden een uurtje vertraging. Het fort is gebouwd in 1459 en is een prachtig bouwstuk met torens, binnenhoven, rondbogen en balkonnetjes. Het deed ons wat denken aan de venetiaanse bouwstijl. In het fort zelf waren er nog enkele tentoonstellingen van kledij, draagstoelen, olifantenzadels, enz...
Na dit bezoek gingen we op weg naar ons volgende hotel : Pal Haveli. Er is een nieuw en oud Jodhpur. Ons hotel lag in het oude stadsgedeelte, vlakbij de klokkentoren. Onder de toren was er een markt bezig waar onze chauffeur zich moest doorworstelen. Hij vertelde ons ook dat het geen veilige plaats was door het grote aantal pickpockets.
Aangekomen bij het hotel zagen we dat het een prachtig gerestaureerd herenhuis in het centrum van de stad was. De binnenhof was heel mooi en authentiek ingericht. Toen ze ons naar de kamer brachten, dachten we eerst dat we in een hal stonden tot we bemerkten dat er ook een bed was. De kamer was ingericht met stijlvolle indische antieke meubelen. Aan het plafond hingen zes ventilatoren. Onze deur, die uitgaf op een binnenplaatsje met nog een kamer, moesten we sluiten met een zwaar oud hangslot.
Na ons opgefrist te hebben, gingen we iets eten op het dakterras met uizicht op de hele binnenstad met klokkentoren en de stadsvijver. Daar hebben we een heerlijke maaltijd genoten.
Daar het internet weer niet werkte en we onze vele lezers niet konden teleurstellen, hebben we het gewaagd ons op de straat te begeven. In het zaakje (waar ze vanalles en nog wat verkochten) was er ook internet. Het verdacht uitziende winkeltje herbergde echter vijf goede computers met een zeer snelle verbinding. India blijft je verbazen. Het resultaat hebben jullie ondertussen al kunnen aanschouwen. Nadat ons huiswerk was voltooid en we nog wat gepraat hadden met de jonge gasten die hielpen in de zaak, was ons hotel ondertussen grondig vergrendeld. Een belletje deed al vlug de nachtportier verschijnen en toen konden we eindelijk onder onze lakens kruipen.
http://picasaweb.google.co.in/lh/sredir?uname=nadi.toon&target=ALBUM&id=5323139784207051761
Subratri (goeienacht) van jullie smurfjes
PS : Voor allen die interesse hebben in de ochtendfoto's van Varanasi en die nog niet vervolmaakt zijn in de kamasutra :
http://picasaweb.google.co.in/lh/sredir?uname=nadi.toon&target=ALBUM&id=5323130801213481713
We vertelden in ons vorig verslag dat we naar de juwelierszaak waren geweest om eventueel trouwringen te kopen. We lazen dat jullie nieuwsgierig waren naar de afloop van onze mogelijke aankoop...en we gaan nog niks verklappen !
Onze autorit voerde ons via een autosnelweg. Deze snelweg zag er naar indische normen vrij modern uit met twee maal drie rijvakken. Helaas is ze niet exclusief voor gemotoriseerde vooertuigen. Voetgangers, fietsers, karren getrokken door een hele dierentuin, enz maakten eveneens gebruik van deze route 80. Nadi vroeg waarom ze geen route 69 hebben en ik antwoordde dat je daar dan gegarandeerd over kop gaat. Ook de rijrichting is niet voor iedereen duidelijk blijkbaar want onderweg zagen we een jeep die frontaal op een bus was ingereden. Dit spookrijden komt geregeld voor en het is dus een kwestie van alert te zijn. Het inhalen gebeurt eveneens te pas en te onpas, het gebeurde meermaals dat we een voertuig recht op ons zagen afstevenen. Ik probeer nu met mijn voeten te eten daar mijn handen niet meer bruikbaar zijn. Ook richtingaanwijzers zijn een overbodige accessoire. Als het een optie zou zijn bij de aanschaf zouden veel indiërs ze achterwege laten. Toeteren, flikkeren of een uitgestoken hand voldoet ruimschoots.
Op een gegeven moment waren we verwonderd dat we een zebrapad zagen. Het kwam echter maar tot de helft van de weg. Enkele meters verder vond je de andere helft. Wegmarkeringen blijven een raadsel.
Even later moesten we stoppen voor een passerende trein. We maakten van de gelegenheid gebruik om even de benen te strekken en een paar plaatjes te schieten.Prompt werden we omsingeld door truckchauffeurs die ons aanspraken in Hindi. Maar we moesten hun helaas teleur stellen daar onze kennis van deze taal zich tot een paar woordjes beperkte. Onmiddelijk kwamen er ook kinderen kijken en een ondernemend gastje kwam dadelijk aandraven met kommetjes vers fruit en salade. Het zag er heerlijk verfrissend uit maar uit schrik voor een ‘delhi belly’ hebben we zijn aanbod moeten afslaan. Als compensatie hebben we dan maar een foto gemaakt wat hun eveneens plezier deed.
Het voorbijglijdende landschap varieerde enorm. Het ging van droge rotsachtige vlaktes over halfhoog gebergte tot woestijnachtig gebied. In dit woestijngebied konden we nog een dier aan onze dierentuin toevoegen : het hert.
Terwijl de prachtige landschappen aan ons voorbij gleden, oefenden we alvast enkele Hindi woordjes met onze chauffeur. Hij beloofde ons de volgende morgen een examen te geven, dat gaat een slapeloze nacht worden.
Eindelijk kwamen we aan rond een uur of vijf aan bij de stad Jodhpur. Deze wordt ook wel de blauwe stad genoemd en toen we de stad van bovenaf zagen begrepen we waarom. Een groot deel van de huizen in deze stad die drie miljoen zielen telt, is blauw geschilderd. Dit was een leuk plaatje en gaf de stad een midden-oosters tintje. We waanden ons al direct in de sprookjes van duizend en één nachten. Spijtig genoeg beperkt ons sprookje in India zich tot 21 nachten.
Op het programma stond het Mehrangarh Fort gesticht door maharaja Rao Jodha (niet die van Star Wars). Ter plekke stond de gids ons al op te wachten want we hadden een uurtje vertraging. Het fort is gebouwd in 1459 en is een prachtig bouwstuk met torens, binnenhoven, rondbogen en balkonnetjes. Het deed ons wat denken aan de venetiaanse bouwstijl. In het fort zelf waren er nog enkele tentoonstellingen van kledij, draagstoelen, olifantenzadels, enz...
Na dit bezoek gingen we op weg naar ons volgende hotel : Pal Haveli. Er is een nieuw en oud Jodhpur. Ons hotel lag in het oude stadsgedeelte, vlakbij de klokkentoren. Onder de toren was er een markt bezig waar onze chauffeur zich moest doorworstelen. Hij vertelde ons ook dat het geen veilige plaats was door het grote aantal pickpockets.
Aangekomen bij het hotel zagen we dat het een prachtig gerestaureerd herenhuis in het centrum van de stad was. De binnenhof was heel mooi en authentiek ingericht. Toen ze ons naar de kamer brachten, dachten we eerst dat we in een hal stonden tot we bemerkten dat er ook een bed was. De kamer was ingericht met stijlvolle indische antieke meubelen. Aan het plafond hingen zes ventilatoren. Onze deur, die uitgaf op een binnenplaatsje met nog een kamer, moesten we sluiten met een zwaar oud hangslot.
Na ons opgefrist te hebben, gingen we iets eten op het dakterras met uizicht op de hele binnenstad met klokkentoren en de stadsvijver. Daar hebben we een heerlijke maaltijd genoten.
Daar het internet weer niet werkte en we onze vele lezers niet konden teleurstellen, hebben we het gewaagd ons op de straat te begeven. In het zaakje (waar ze vanalles en nog wat verkochten) was er ook internet. Het verdacht uitziende winkeltje herbergde echter vijf goede computers met een zeer snelle verbinding. India blijft je verbazen. Het resultaat hebben jullie ondertussen al kunnen aanschouwen. Nadat ons huiswerk was voltooid en we nog wat gepraat hadden met de jonge gasten die hielpen in de zaak, was ons hotel ondertussen grondig vergrendeld. Een belletje deed al vlug de nachtportier verschijnen en toen konden we eindelijk onder onze lakens kruipen.
http://picasaweb.google.co.in/lh/sredir?uname=nadi.toon&target=ALBUM&id=5323139784207051761
Subratri (goeienacht) van jullie smurfjes
PS : Voor allen die interesse hebben in de ochtendfoto's van Varanasi en die nog niet vervolmaakt zijn in de kamasutra :
http://picasaweb.google.co.in/lh/sredir?uname=nadi.toon&target=ALBUM&id=5323130801213481713
-
10 April 2009 - 20:25
Jukes:
Ciao Nadi en Toon
het blijft leuk om jullie reisverhaal te lezen en nu met de boeiende foto's wordt het nog plezanter.
Volhouden, zou ik zeggen :)
ps ... Nikon rules !!! -
10 April 2009 - 20:26
Jules:
... ergens te snel of verkeerd gedrukt ...
ik wou nog even kwijt dat Bart de foto's ook heel leuk vind.... -
10 April 2009 - 20:42
Jules:
Oh boy... het wordt al te laat voor mij, vrees ik...
'hij wordt" moet natuurlijk met een "t" achteraan zijn....
-
11 April 2009 - 13:40
Mams:
Dag kinderen,
elke dag geniet ik van jullie prachtig verhaal en de foto(s.
Wordt Pasen daar ook gevierd?
Alvast een fijne Pasen, geniet nog maar.
Groetjes, Mams en Paps -
11 April 2009 - 17:13
Laurette:
Hallo, Nadi en Toon
Zo te zien een héél boeiende reis. Met Lisa alles in orde hoor.Ze is hier nog tot vanavond en dan gaat ze weer naar de papa. Volgende week wordt ze mijne logeur en maak jullie maar geen zorgen want alles is ok. Nog héél veel reisplezier en tot de volgende mail,ok? Groetjes van ons allemaal. Doei! -
11 April 2009 - 18:01
Linda:
hey,hier ben ik nog eens met een reactie.Ik volg jullie hoor,heel interessant ,een echte journalist die toekomstige van Nadia.Hier is het vandaag Paaszaterdag heel mooi weer geweest.Maar nog niet warm genoeg om te zwemmen.Ik ben me weer een koffiezet moet gaan halen,nog maar eens stuk deze keer toch 4jaar mee gedaan,is lang (normaal max 2 jaar).Zo nu heb je toch ook weer eens wat nieuws uit Heusden. Een fijne Pasen.En tot hoors via mail. -
11 April 2009 - 18:45
Nadine + Benny:
Namaste lieve smufjes!
Daar in de blauwe stad zitten jullie dan goed op jullie plaats
met je blauwe smurfenkleurtje :p
En Toontje moet nu al met zijn voeten eten ocharme!! Mag je dan alleen je rechtervoet gebruiken? (ipv je rechterhand zoals het de etiquette betaamt)
Op de foto's te zien hebben jullie toch al een slaapkamer gekregen die gepast is voor jullie pas verworven status als nationale beroemdheden :)
Ik had eens opgezocht wat het tijdsverschil precies is met Indië, en dat blijkt maar 3,5 uur te zijn. Ik had zeker gedacht dat het minstens 6 uur verschil zou zijn, de afstand met België in aanmerking genomen!!
Nu ga ik jullie laten om je goed voor te bereiden op jullie Hindi examen van morgen. Alvast veel succes :)
Vele kussen en Subrati xxx -
11 April 2009 - 20:17
Ann:
hallokes,geniet ook van jullie reis! blij foto's te zien vooral van u tweetjes, kusjes xxx -
12 April 2009 - 17:33
Nicole:
hola! Al weer een mooi verhaal en prachtige fotos van jullie,wij gaan dat nog missen als jullie terug zijn .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
