Dag 13 : Naar de Backwaters van Kerala
Door: Nadi & Toon
Blijf op de hoogte en volg Nadi & Toon
16 April 2009 | India, Kumarakom
Deze morgen werden we wakker met de geur van kruiden die alom tegenwoordig in het park aanwezig waren. Toen we ons aangekleed en onze koffers grotendeels gepakt hadden, gingen we op weg naar het ontbijtbuffet. Onderweg kwamen we ijverig rondscharrellende parelhoentjes tegen die ongegeneerd vrij door de tuinen liepen. Na het heerlijke ontbijt was het tijd om onze vier uur durende tocht naar Kumarakom te beginnen. Het dichtbegroeide landschap van Thekkady veranderde al gauw in een glooiend heuvellandschap dat beplant was met theestruiken. Deze gaven de omgeving een frisse donkergroene kleur. Naar gelang de plantage was de aanplanting in groepjes, wat een gevlekt zicht gaf of in rijen zoals de wijngaarden bij ons.
Plots hield onze chauffeur halt bij een rubberplantage waar men aan het werken was. Door inkervingen in de bast sijpelt het witte melkachtige sap in een halve kokosnoot dat als vergaarbakje dient. Van deze stroperige substantie wordt later het rubber gemaakt (duidelijk geen condooms gezien het grote bevolkingsaantal). De vorige inkervingen worden behandeld om infecties te voorkomen en afgedekt met stukken plastiek om het regenwater te weren.
Onderweg stopten we ook bij één van de vele Christelijke kerkjes. In Kerala bevinden zich verhoudingsgewijs de meeste christenen van India. Dit komt door de portugese invloed die in tegenstelling tot de engelse minder tolerant was qua geloofsvrijheid. De aanwezige kerkjes hebben een heel aparte stijl en zijn meestal uitbundig gekleurd, dit waarschijnlijk om te kunnen concureren met hun hindoeistische tegenhangers.
Wat ons ook opviel in het verkeer was het geringe aantal europese en amerikaanse auto’s. Overwegend zijn ze van japanse en indische makelij. Onze gids vertelde ons echter dat in de steden steeds meer europese voertuigen begonnen te verschijnen. De openbare bussen, ongeacht van welke makelij, bevinden zich in een erbarmelijke staat. De chauffeurs ervan wanen zich koning van de weg waar alle andere voertuigen ondergeschikt aan zijn. Geregeld zagen we op de kronkelige bergwegen een bus ons voorbijsteken zonder zich iets aan te trekken van tegenliggers of de passagiers ( het zal nog even duren eer we hier de bus nemen).
Na de prachtige heuvellandschappen en de adembenemende bergmassieven bereikten we stilaan terug de vlaktes. Deze kenmerkten zich door wuivende palmbomen, dichte begroeing, watervalletjes, rijstvelden, riviertjes en meren. Eindelijk stopte onze chauffeur maar in plaats van de verwachtte ingang van het hotel moesten we plaatsnemen in een wachtlokaal samen met enkele andere toeristen. Iets later werden onze koffers in een boot geladen en mochten we plaatsnemen in dezelfde boot. Deze fungeerde als taxi om ons via de kanaaltjes en het grootste meer van India naar ons hotel, ‘Coconut Lagoon’ te brengen. Daar ze van dezelfde familie was als het vorige hotel hanteerde ze hetzelfde concept. Enkele centrale gebouwen met daarrond verspreid bungalootjes. Het verschil was dat er zich tussen de huisjes in plaats van bomen en kruiden, nu palmbomen en kanaaltjes bevonden. Een grote verrassing was dat onze badkamer zich in de open lucht bevond. Dit gaf toch wel hilarische taferelen en foto’s (die niet geschikt zijn voor jullie gevoelige ogen).
Daar we de rest van de namiddag vrij waren, besloten we om deze vrije tijd aangenaam te besteden aan het zwembad. Hoewel het bewolkt was waren de temperaturen net als het badwater heel aangenaam. De zon was genoeg van de partij om lekker te zonnen, een verfrissend duikje en een relaxerend bubbelbad te nemen.
Na deze welkome rustige namiddag was het tijd om ons op te frissen. Door de hoge luchtvochtigheid (91 %) en de resulterende zwoelheid was het geen makkelijke opgave voor Nadi om haar haar droog te blazen. We hadden een afspraak gemaakt in het befaamde visrestaurant ‘Fort Cochin’ van het hotel.Gelukkig kregen we een escorte mee want met de invallende duisternis en de alom aanwezige kanaaltjes had ons dinertje in het water kunnen vallen. Op onze menu stonden een assortiment van gegrilde zeevruchten als vis, inktvis, scampi’s, jumbo garnalen en tijgergarnalen (dat zijn pas scampi’s met een dikke nek). Na alweer een heerlijk avondmaal te hebben genoten begaven we ons in het duister terug op weg naar onze kamer waar we konden genieten van het avondorkest van de vogels. Al gauw sliepen we in, dromend van het mooie zuiden en de fantastische tijd die we al in dit land hebben doorgebracht.
http://picasaweb.google.co.in/lh/sredir?uname=nadi.toon&target=ALBUM&id=5325349331239783729
Van jullie ‘coconuts’ !
Plots hield onze chauffeur halt bij een rubberplantage waar men aan het werken was. Door inkervingen in de bast sijpelt het witte melkachtige sap in een halve kokosnoot dat als vergaarbakje dient. Van deze stroperige substantie wordt later het rubber gemaakt (duidelijk geen condooms gezien het grote bevolkingsaantal). De vorige inkervingen worden behandeld om infecties te voorkomen en afgedekt met stukken plastiek om het regenwater te weren.
Onderweg stopten we ook bij één van de vele Christelijke kerkjes. In Kerala bevinden zich verhoudingsgewijs de meeste christenen van India. Dit komt door de portugese invloed die in tegenstelling tot de engelse minder tolerant was qua geloofsvrijheid. De aanwezige kerkjes hebben een heel aparte stijl en zijn meestal uitbundig gekleurd, dit waarschijnlijk om te kunnen concureren met hun hindoeistische tegenhangers.
Wat ons ook opviel in het verkeer was het geringe aantal europese en amerikaanse auto’s. Overwegend zijn ze van japanse en indische makelij. Onze gids vertelde ons echter dat in de steden steeds meer europese voertuigen begonnen te verschijnen. De openbare bussen, ongeacht van welke makelij, bevinden zich in een erbarmelijke staat. De chauffeurs ervan wanen zich koning van de weg waar alle andere voertuigen ondergeschikt aan zijn. Geregeld zagen we op de kronkelige bergwegen een bus ons voorbijsteken zonder zich iets aan te trekken van tegenliggers of de passagiers ( het zal nog even duren eer we hier de bus nemen).
Na de prachtige heuvellandschappen en de adembenemende bergmassieven bereikten we stilaan terug de vlaktes. Deze kenmerkten zich door wuivende palmbomen, dichte begroeing, watervalletjes, rijstvelden, riviertjes en meren. Eindelijk stopte onze chauffeur maar in plaats van de verwachtte ingang van het hotel moesten we plaatsnemen in een wachtlokaal samen met enkele andere toeristen. Iets later werden onze koffers in een boot geladen en mochten we plaatsnemen in dezelfde boot. Deze fungeerde als taxi om ons via de kanaaltjes en het grootste meer van India naar ons hotel, ‘Coconut Lagoon’ te brengen. Daar ze van dezelfde familie was als het vorige hotel hanteerde ze hetzelfde concept. Enkele centrale gebouwen met daarrond verspreid bungalootjes. Het verschil was dat er zich tussen de huisjes in plaats van bomen en kruiden, nu palmbomen en kanaaltjes bevonden. Een grote verrassing was dat onze badkamer zich in de open lucht bevond. Dit gaf toch wel hilarische taferelen en foto’s (die niet geschikt zijn voor jullie gevoelige ogen).
Daar we de rest van de namiddag vrij waren, besloten we om deze vrije tijd aangenaam te besteden aan het zwembad. Hoewel het bewolkt was waren de temperaturen net als het badwater heel aangenaam. De zon was genoeg van de partij om lekker te zonnen, een verfrissend duikje en een relaxerend bubbelbad te nemen.
Na deze welkome rustige namiddag was het tijd om ons op te frissen. Door de hoge luchtvochtigheid (91 %) en de resulterende zwoelheid was het geen makkelijke opgave voor Nadi om haar haar droog te blazen. We hadden een afspraak gemaakt in het befaamde visrestaurant ‘Fort Cochin’ van het hotel.Gelukkig kregen we een escorte mee want met de invallende duisternis en de alom aanwezige kanaaltjes had ons dinertje in het water kunnen vallen. Op onze menu stonden een assortiment van gegrilde zeevruchten als vis, inktvis, scampi’s, jumbo garnalen en tijgergarnalen (dat zijn pas scampi’s met een dikke nek). Na alweer een heerlijk avondmaal te hebben genoten begaven we ons in het duister terug op weg naar onze kamer waar we konden genieten van het avondorkest van de vogels. Al gauw sliepen we in, dromend van het mooie zuiden en de fantastische tijd die we al in dit land hebben doorgebracht.
http://picasaweb.google.co.in/lh/sredir?uname=nadi.toon&target=ALBUM&id=5325349331239783729
Van jullie ‘coconuts’ !
-
16 April 2009 - 19:21
Nicole :
Hallo coconuts!
Al goed dat het daar zo warm is met zo een buitenbadkamer,maar het lijkt mij extra spannend om je daar in je blootje te gaan douchen!!!!!!!!!!!!groetjes, and have fun -
16 April 2009 - 20:02
Katrien En Kristof:
eindelijk hebben jullie eens een namiddag vrij gehad om wat te ontspannen! want het is tot nu toe een heel inspannende reis geweestdenk ik. Lisa, Matthias en Rebecca Zijn hier komen eten. Ze Maakten het allemaal goed. matths en beccie zijn naar Sander. Lisa gaat bij ma en pa slapen omdat ze morgen haar moet doen. Geniet nog maar van de indische zon want hier is die ondertussen verdwenen. het regent hier! bah :( Maar ja nog 4 weekjes en wij kunnen hopelijk in turkije van de zon genieten :)
Vele groetjes Katrien, Kristof en Milan
-
16 April 2009 - 20:06
Milan:
Milan wenst je een nog een hele fijne reis! (de beste van de hele wereld zegt hij)
Ik moest je ook vertellen dat hij vandaag zonder zwembandjes ,zonder blokjes in het diep water heeft gezwommen:)
veel liefs Milan xxx -
16 April 2009 - 20:21
Josette:
jullie hebben weer een prachtige dag achter de rug en het wordt echt hoe langer hoe mooier.Volgens de foto's is de natuur echt spookjesachtig mooi en het eten een echte schilderij.Het weer was hier ook aangenaam tot deze namiddag toen de luchtvochtigheid hier 100% was.groetjes mams en paps -
17 April 2009 - 16:29
Nadine + Benny:
Hoi Kid Creole and the Coconuts!
Dat is echt een prachtige omgeving waar jullie nu zitten! En jullie verslag en laatste foto heeft mijn honger aangewakkerd. Het zal hier wel niet zo lekker zijn dan wat jullie daar op je bordje hebben liggen, maar het zal ook wel smaken.
Nog een heel prettige nacht in jullie romantische hutje en morgen weer een heel mooie dag :)
Kusjes en Knuffels xxx
-
17 April 2009 - 17:46
Beccie En Mats:
We hebben jullie wel net aan de lijn gehad maar we schrijven toch nog even een berichtje. We hebben net alles bij gelezen en een aantal keer moeten lachen om toon zijn mopjes :D We hopen dat de zon terug uitkomt bij jullie maar ook bij ons. We missen jullie !! Groetjes je zoon en (schoon(e))dochter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
