Dag 11 : Een eigen tijdszone - Reisverslag uit Madurai, India van Nadi & Toon Ernes - Gerards - WaarBenJij.nu Dag 11 : Een eigen tijdszone - Reisverslag uit Madurai, India van Nadi & Toon Ernes - Gerards - WaarBenJij.nu

Dag 11 : Een eigen tijdszone

Door: Nadi & Toon

Blijf op de hoogte en volg Nadi & Toon

14 April 2009 | India, Madurai

Het tijdsverschil hier in India met België bedraagt in de zomer drie en half uur later. Dus wanneer we dit verslagje typen, hebben de meesten van jullie pas jullie avondmaal achter de kiezen. Maar er is nog een andere tijdszone in India, die de hier aanwezige westerlingen smalend ‘Standard Indian Time’ noemen. De reden hiervoor zijn de altijd voorkomende vertragingen en te-laat-komingen. Dit hebben we vandaag alweer ondervonden.
Deze morgen waren we opgestaan om half 7 daar we afgesproken hadden om 8 uur naar de luchthaven van Mumbai te vertrekken. Na ons ontbijt sleepten we onze koffers in de dubieuze lift van ons hotel. Het was nog een exemplaar met een buitendeur en een traliewerk dat je moest toeschuiven. Het enige wat nog ontbrak was een liftjongen in ornaat.
Ondanks het drukke verkeer in de stad van de Bollywoodsterren (ons incluis) waren we netjes op tijd in de luchthaven. Reeds bij het inchecken deelde men ons mede dat het vliegtuig naar Madurai een kwartier vertraging had. Geen probleem voor ons daar we een kwartier extra al als de normaalste zaak begonnen te vinden. Zonder incidenten deze keer (Nadi verbergt haar spullen nu beter!) konden we plaats nemen in de wachtruimte. Naar goede indische gewoonte verscheen er op de schermen geen informatie over onze vlucht. Dus moesten we eerst al gaan vragen of we bij de juiste gate zaten. Na ruim meer dan een kwartier gewacht te hebben werd er in een onduidelijk engels omgeroepen dat we ons naar het vliegtuig van Air India konden begeven. Na nog eens gecontroleerd te hebben of dit correct was, schoven we aan voor de bus.. Nog geen tien meter gereden konden we al uitstappen omdat we ons vliegtuig bereikt hadden.
Het was maar voor de helft gevuld (met passagiers niet met brandstof) wat ons genoeg ruimte gaf om ons te installeren. We zaten nog maar net of de vrouw achter ons begon al over te geven. Nog iets later vernamen we dat onze eindbestemming, Madurai, slechts bereikt werd na een tussenlanding in Chennai (Madras). Ik zag Nadi haar pupillen verwijdden en het angstzweet uitbreken, nog eens extra landen en opstijgen. Ik heb ongemerkt mijn handen onder mij gestoken.
Een groot probleem in Mumbai is dat sterren en VIPS geregeld gebruik maken van deze luchthaven om er te landen met hun helicopter of privéjet. Dit levert natuurlijk enorme vertragingen op voor het reguliere passagiersverkeer. Tenslotte hebben we anderhalf uur op de startbaan gewacht alvorens we eindelijk konden opstijgen. Na een vlekkeloze vlucht en een vegetarische maaltijd landden we eindelijk in Chennai. Vanuit het vliegtuig konden we de mooie kustlijn zien en de vele palmbomen. Hopelijk hadden we hier geen vertraging want dan zou ondanks de zwoele buiten temperatuur Nadi haar humeur onder nul zakken. Gelukkig was dit niet het geval en vertrokken we op weg naar Madurai. Onderweg kregen we weer een volledige maaltijd. Eindelijk aangekomen in deze kleine luchthaven moesten we enkel nog onze koffers ophalen en onze chauffeur zoeken. Al vlug hadden we Nadi haar koffer gevonden, zo’n roze exemplaar haal je er vlug uit (de koffer, niet Nadi). Het viel op dat er een kwalijk luchtje hing. Het bleek tenslotte dat haar koffer in één of ander smerig goedje was beland en enorm stonk. Met geopende autoramen, omdat de geur niet te harden was (zelfs na een behandeling met de chauffeur zijn deodorant), bereikten we het GRT regency hotel. Hoewel de straat er niet uitzag was het een heel mooi hotel. Na nogmaals gewaarschuwd te hebben voor Nadi haar koffer (als het geen gevaarlijke wapens zijn doet ze aan chemische oorlogsvoering) zijn we ingechecked in ons hotel. Gelukkig heeft het onderhoudspersoneel, nadat we alles eruit hadden gehaald, zich ontfermd over deze kwalijke zaak.
Namiddag stond de Minakshi tempel op het culturele menu. De gids stond reeds ongeduldig te wachten daar we later waren als voorzien. Deze tempel is gebouwd in de 17de eeuw in een stijl die onvergelijkbaar is met de tempels uit het noorden. Het tijdstip van ons bezoek was ideaal omdat de hele tempel en alle beelden net een nieuw laagje verf hadden gekregen. Minakshi is de vrouw van Shiva, één van de drie hoofdgoden uit het Hindoeisme. De gelovigen zien haar als een moeder waar ze hun problemen kwijt kunnen.
Na onze schoenen achter gelaten te hebben en ons blootsvoets door de straatjes te hebben begeven, werden we uiteindelijk de toegang geweigerd in de zuidelijke toegangspoort wegens een veiligheidsrisico (ze kennen Nadi hier ook al). Dus hebben we een ommetje gemaakt en zijn we binnen gegaan via de oostelijke toegang.
Toen we binnen waren kwam er plots de tempelolifant aangesjokt. Deze mastodont was indrukwekkend om te zien en diende als geluksbrenger voor de aanwezige tempelbezoekers. Overal vonden er vereringsrituelen plaats en er was een gigantische rij gelovigen die aanschoven om aan Minakshi hun offers te kunnen brengen.
Daarna hebben we onze schoenen opgehaald en zijn we terug naar het hotel gereden.
Na een heerlijk buffet te hebben verorberd en wat te hebben gekeuveld met Duitse toeristen die naast ons zaten, gingen we terug naar de kamer. Aangezien we de volgende ochtend al terug vertrokken was het vrij noodzakelijk dat mijn schat haar koffer terug had. Na een telefoontje werd hij ons terug op de kamer bezorgd als nieuw en zonder onwelriekende uitwasemingen. Tijd om te genieten van een lekkere nachtrust. Hopelijk zonder teveel vertragingen.

http://picasaweb.google.co.in/lh/sredir?uname=nadi.toon&target=ALBUM&id=5324610367320172417

We willen graag nog iedereen bedanken die zo goed voor onze kindjes zorgen. Echt heel fel bedankt !

Van jullie vertraagde reporters.

  • 14 April 2009 - 18:31

    Vin,Will En Sammeke:

    Dan hebben jullie er weer een prachtige dag van kunnen maken, met deo en andere parfums weliswaar, maar dat is hopelijk ook weer verholpen.
    Hier is het zonnetje ook van de partij geweest en dat is natuurlijk welkom in België.
    Maak er nog een fijne avond van en tot gauw

    VWS

  • 14 April 2009 - 18:59

    Nicole :

    Hallo!
    Ik heb weer genoten van het verslag en de mooie fotos van jullie droomvakantie ,de beschrijving van de koffer van Nadi was zo goed dat ik het bijna rook tot hier!!!!!!!
    Saludas y disfruta!

  • 14 April 2009 - 20:02

    Katrien &Kristof:

    Beste Nadi,
    niet alleen uw koffer maar ook bij uw thuis hing er een naar geurtje!
    Ik ben matthias zijn lakens en donsdeken in het wasmachine moeten gaan steken,de kat had haar best gedaan.Endat na een week in een gesloten kamer!
    Kan je je wel inbeelden wat een geurtje dat da was.Maar ja het is weeral opgelost.
    Welriekende groetjes uit Alken.

  • 14 April 2009 - 21:27

    Liliane & Cois:

    Wij heel druk gehad met de paasdagen,vroeg opgestaan om 11,00 u voor de klokken,, in de zon moeten liggen,alle dagen gaan eten,(minstens 1 keer) en vandaag terras in Herk gaan kuisen ook gaan fietsen.we willen genieten van het mooie weer,donderdag al veel frisser,toch maken we alle dagen tijd om jullie reisverhaal te lezen.doe zo voort we kijken er naar uit.daaaag tot morgen xxx

  • 15 April 2009 - 06:14

    Magda:

    wat een avonturen beleven jullie toch allemaal, en dan nog zo treffend verteld door toon. Ik zag nadi zo al staan met haar stinkende koffer. In rusthuis nog alles ok, nieuwe gisteren begonnen en viel mee. grtjs Magda

  • 15 April 2009 - 08:30

    Murielle:

    dat nadi dat weer moet overkomen hi hi hi
    profiteer nog maar goed
    reis in gedachte met u mee
    ik zou zeggen dat het zeker de moeite is groetjes en kusjes mumu

  • 15 April 2009 - 11:27

    Mientje:

    hoi,tortelduifjes, jullie verhaal is klaar voor een filmscenario, ik geniet van elke zin en sluit men ogen en zie alles zo voor me, te gek gewoon , dikke knuffel vanuit moosherk xxxx

  • 15 April 2009 - 13:27

    Gerda En Laura:

    Proficiat Toon ! Jij hebt werkelijk schrijverstalent (buiten de andere talenten die enkel Nadi natuurlijk kent !). Nog verder een veilige en avontuurlijke reis.

  • 15 April 2009 - 15:23

    Mams:

    Hallo kinderen
    wij krijgen de berichten niet meer door.de 9 de dag is het laatste.Maar zo kan ik het toch volgen.Wat een reis !!!!
    dikke kus

  • 15 April 2009 - 17:42

    Mien:

    Heb nog nooit zo graag voor men p.c gezeten, het is alsof ik een reisboek aan het lezen ben en dan die mooie foto's.Echt TOP.Ben deze week vrij(heb er wel niet veel van gemerkt)ben hier constant in de weer,tibeau wegbrengen cinema,voetbal,vriendjes...En dan zwijg ik nog over de voetbal,voorbije zaterdag tornooi,paasmaandag tornooi,deze avond match.Morgen kleren kopen met Dirk voor communie,dan zijn we alle eindelijk gekleed.Kijk al uit naar jullie verslag.Slaap wel.

  • 15 April 2009 - 18:25

    Nadine + Benny:

    Nadje Nadje toch! Eerst wapensmokkel en nu ook al chemische oorlogsvoering. Nog een geluk dat je niet op reis bent in Afganistan of Pakistan, anders was je allang gerecruteerd door Al-Qaida :p
    En Toon, slim gezien van jou om je handen onder je zitvlak te verbergen :) Met je voeten eten moet ook stilaan je voeten beginnen uit te hangen! (letterlijk dan)
    Nog een prettig (en veilig)verblijf in Madurai.

    Kusjes xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nadi & Toon

We zijn een koppel uit België dat graag de wereld verkent. Om ons enthousiasme te delen hebben we deze blog aangemaakt.

Actief sinds 25 Feb. 2009
Verslag gelezen: 137
Totaal aantal bezoekers 68468

Voorgaande reizen:

29 December 2013 - 21 Januari 2014

In het midden van de wereld

06 Mei 2012 - 22 Mei 2012

Vamos al sol

08 Augustus 2009 - 11 Augustus 2009

Lune de miel

02 April 2009 - 23 April 2009

Honeymoon naar India

Landen bezocht: